شعر و دست نوشته

 تنهایی ام به ز شلوغی و بی کسی 

 

 شوم تا که دلم را جلا دهماین بی کسی به ز نشستن به هر کسیخواهم برید، تا که مسیحای خود شومیوسف نبودنم به ز زلیخای هر کسیتاجی نداد زندگی ام بهر زیستنسرباز بی سلاح به ز سردار بی کسیترجیح میدهم که نباشم ولی نشدمردن به از بودن و باری به هرکسیگویند بعد مرگ به دنیای دیگریمگویند میپریم از این بام بی کسیاین جا که این بُود این بود ماجراآنجا که گفته اند غریبی و بی کسیآری بریده ام، بریده ام از هر سرای مناینجا ز بی کسی و آنجا ز بی کسیما را امید روی تو چندان نبود، لیکاین هم نبود رسم ادب، مثل هرکسیم.ب